Τρισάθλιοι ψεύτες...

του Νίκου Μπογιόπουλου Στην Εισηγητική Εκθεση του Προϋπολογισμού του 2011...

στον Πίνακα 5.7 (σελίδα 72) αναγράφεται:«Καθαρά Εσοδα: 55,56 δισ. ευρώ». Στην ίδια Εισηγητική Εκθεση και στον ίδιο Πίνακα αναγράφεται επίσης:«Τόκοι και λοιπές δαπάνες δημοσίου χρέους: 15,920 δισ. ευρώ». Δυο σελίδες παρακάτω και στον Πίνακα 5.9 της Εισηγητικής Εκθεσης, αναγράφεται: «Χρεολύσια μεσομακροπρόθεσμου χρέους: 28,130 δισ. ευρώ». «Πρόβλεψη εξόφλησης βραχυπρόθεσμου χρέους: 18 δισ. ευρώ». Τι σημαίνουν όλα τα προηγούμενα: Πρώτον: Με βάση τον προϋπολογισμό του 2011 το ελληνικό κράτος θα πρέπει εντός του έτους να έχει καταβάλει σε ομολογιούχους, σε κερδοσκόπους, σε ντόπιους και ξένους τοκογλύφους το συνολικό ποσό των 62,050 δισ. ευρώ για τόκους, χρεολύσια και λοιπές δαπάνες μεσομακροπρόθεσμου και βραχυπρόθεσμου δημοσίου χρέους. Δεύτερον: Την ίδια ώρα, και μετά την - έως την ώρα σύνταξης του προϋπολογισμού - λεηλασία του ελληνικού λαού, τα συνολικά κρατικά έσοδα δεν ξεπερνούν τα 55,56 δισ. ευρώ. Δηλαδή: Το συνολικό ποσό των εσόδων του κράτους υπολείπεται κατά πολύ των τοκογλυφικών. Τρίτον: Το κράτος του Παπανδρέου, του Βενιζέλου, του Λοβέρδου, του ΛΑ.Ο.Σ., της Μπακογιάννη, του ΣΕΒ, των μονοπωλίων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών και των θιασωτών της ΕΕ, δεν κόβει μισθούς, δεν κόβει συντάξεις, δεν αυξάνει τους φόρους και δεν επιβάλλει χαράτσια για να μαζέψει λεφτά ώστε να «σώσει», τάχα, τη χώρα; Τα κάνει όλα αυτά, αφανίζοντας το λαό, για να μαζεύει λεφτά και να τα δίνει σε ομολογιούχους. Μαζεύει λεφτά από το υστέρημα του λαού για να τα δίνει σε κεφαλαιοκράτες κερδοσκόπους και σε καπιταλιστές τοκογλύφους. Τέταρτον: Τα δάνεια που συνάπτει το κράτος της πλουτοκρατίας, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά της, δεν συνάπτονται για λογαριασμό των μισθωτών και των συνταξιούχων. Συνάπτονται για να επιστρέφουν - κατευθείαν - σε πιστωτές, σε δανειστές και σε επιχορηγούμενους καπιταλιστές. Συνάπτονται για να καλύπτονται οι δανειστές και να εξασφαλίζεται ρευστότητα στο κεφάλαιο, με το λαό να φορτώνεται τους νέους τόκους και τα νέα χρέη. Οι αριθμοί είναι δικοί τους. Ο προϋπολογισμός είναι δικός τους. Δικός τους και ο ποταμός του ψεύδους και της απάτης με την οποία πασχίζουν να βαφτίσουν το μαύρο - άσπρο. Ας τελειώνουμε, λοιπόν, με την ελεεινή προπαγάνδα περί «δανείων που δίνει η τρόικα και που τα εξασφαλίζει η κυβέρνηση για να πληρώνονται οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι». Οι πτωχευμένοι, πλέον, μισθωτοί και συνταξιούχοι το βιώνουν με τον πιο δραματικό τρόπο: Δεν είναι τα δάνεια μέσω των οποίων πληρώνονται οι μισθοί και οι συντάξεις. Είναι ο χρεοκοπημένος λαός που - με τους κομμένους μισθούς, τις κομμένες συντάξεις, τους κεφαλικούς φόρους, τα αλλεπάλληλα χαράτσια, τις χιλιάδες απολύσεις- πληρώνει τα δάνεια.  http://www1.rizospastis.gr/getImage.do?size=large&id=340606&format=.jpg Πρώτον: Οταν οι «σωτήρες» ήρθαν στην κυβέρνηση, το Δεκέμβρη του 2009, το δημόσιο χρέος - έστω και με τα «μαγειρεμένα», σύμφωνα με τις καταγγελίες πρώην μελών της ΕΛΣΤΑΤ, στοιχεία - ήταν 298,6 δισ. ευρώ. Χτες το δημόσιο χρέος είχε φτάσει - αισίως - στα 356,6 δισ. ευρώ. Δηλαδή, με όλα όσα έχουν κάνει οι «σωτήρες» (και τα έχουν κάνει ισχυριζόμενοι ότι έτσι... μειώνουν το χρέος), έχουν, τελικά, αυξήσει το χρέος κατά 58 δισ. ευρώ! Το έχουν δηλαδή αυξήσει τόσο, ώστε να έχουν ήδη υποθηκεύσει τα συνολικά έσοδα ενός ολόκληρου ετήσιου κρατικού προϋπολογισμού! * Δεύτερον: Το ίδιο το ΔΝΤ - εκ των «σωτήρων» κι αυτό - στην έκθεση του Σεπτεμβρίου, εκτίμησε ότι το χρέος της Ελλάδας τα επόμενα χρόνια θα είναι περίπου 20% μεγαλύτερο απ' ό,τι το ίδιο έλεγε ότι θα είναι, μόλις δυο μήνες πριν, στην έκθεση του Ιούνη... * Σημείωση: Είτε με την εκδοχή του Ιουνίου, είτε με την εκδοχή του Σεπτεμβρίου, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας, όπως λέει το ΔΝΤ, θα είναι τα αμέσως επόμενα χρόνια μεγαλύτερο από 25 έως 60 μονάδες (!) απ' ό,τι ήταν πριν έρθει το ΔΝΤ στην Ελλάδα... Όλο το παραπάνω κείμενο είναι αναδημοσίευση από την εφημερίδα Ριζοσπάστης, 24/9/2011 Ο δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος είναι γνωστός για την αιχμηρή και πάντα τεκμηριωμένη πένα του, τόσο ως αρθρογράφος όσο και ως συγγραφέας. Το τελευταίο του βιβλίο μάλιστα «Είναι ο Καπιταλισμός, ηλίθιε» αποτελεί ένα χρήσιμο «εργαλείο» για να κατανοήσουμε «τι» συμβαίνει στον κόσμο και στην Ελλάδα, αλλά και «γιατί» συμβαίνει. Το βιβλίο, αφενός θέτει τα κρίσιμα ερωτήματα, αφετέρου δίνει στέρεες απαντήσεις: Πόσοι φτωχοί απαιτούνται για να «παραχθεί» ένας πλούσιος; Πώς γίνεται την τριετία 2008-2010, που δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι προστέθηκαν στις στρατιές της απόλυτης φτώχειας, της εξαθλίωσης και της ανεργίας, ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων του πλανήτη να έχει διπλασιαστεί; Ποιοι, πώς και γιατί δημιουργούν τα χρέη και τα ελλείμματα; Ποια τα αίτια της κρίσης στην Ελλάδα και τον κόσμο; Ποιος ο ρόλος της ΕΕ, του ΔΝΤ, του εγχώριου πολιτικού συστήματος; Γιατί η Ιστορία της Ελλάδας είναι μια διαρκής ιστορία χρεών, ελλειμμάτων και Μνημονίων από το 1821; Πού μας οδηγούν τα Μνημόνια και πώς φτάσαμε ωε εδώ; Η κρίση έχει πρόσημο κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό; Την προκαλούν όλοι; Την πληρώνουν όλοι; Ποιοί και πώς κερδίζουν από την κρίση; Ποιά είναι η «διέξοδος» από την κρίση και πώς επιτυγχάνεται;  epikaira