Ο κ. Βενιζέλος δεν κρύβει τις δυσκολίες και τους κινδύνους καθώς «δεν εξαρτώνται όλα από εμάς»
ταυτόχρονα με οχτώ δαυλούς αναμμένους και προσπαθεί να τους κρατήσει όλους στον αέρα, μην και πέσει κάποιος πάνω του και τον κάψει. Οπως εξομολογείται σε συνομιλητές του, αισθάνεται σαν να εκτελεί διαρκώς μια άσκηση απόλυτης ισορροπίας, όπου κάθε λάθος κίνηση μπορεί να αποβεί μοιραία. Οταν στις 16 Ιουνίου, την κρίσιμη εκείνη Πέμπτη, τον κάλεσε ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου προκειμένου να του αναθέσει την αντιπροεδρία και το υπουργείο Οικονομικών, αντιλαμβανόταν το βάρος της αποστολής και τους κινδύνους της, αλλά δεν είχε κανένα περιθώριο δεύτερων σκέψεων ή άλλων συνεννοήσεων.
Στις συζητήσεις που είχε τότε ο κ. Βενιζέλος με τον κ. Παπανδρέου, πρότεινε στην αρχή διάφορα πρόσωπα για τη θέση του υπουργού Οικονομικών, αλλά ήταν φανερό σχεδόν από την αρχή ότι ο Πρωθυπουργός είχε λάβει τις αποφάσεις του και εκτιμούσε- σωστά, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων- ότι μόνο ένα ισχυρό πολιτικό πρόσωπο θα μπορούσε να ανταποκριθεί σε εκείνες και στις τωρινές εκρηκτικές πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες. Κάπως έτσι δέχθηκε το βαρύ φορτίο, κατάφερε να περάσει από το Κοινοβούλιο με τις ελάχιστες δυνατές απώλειες το Μεσοπρόθεσμο, κέρδισε την εμπιστοσύνη των βουλευτών, τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες τίμησε, τον πολιτικό λόγο αναβάθμισε, την επιχειρηματολογία της διάσωσης ενίσχυσε και έτσι επέτυχε να μεταδώσει έστω κάποιους τόνους αισιοδοξίας στην κοινωνία.
Περισσότερα στο Βήμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου