Και πώς θα ήταν βολετό δηλαδή για έναν εξηντάρη «κουβά» σαν τον Στρος-Καν να βιάσει μια πανύψηλη γεροδεμένη τριαντάρα χωρίς να βρεθεί ανάσκελα με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις; Ασε δε αυτό το «με το ζόρι στοματικό», που στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν επιτυγχάνεται ούτε με σπέσιαλ εφέ.
Για να μη μας βγει η αναπαράσταση σκέτο σπλάτερ, σταματώ εδώ και στρίβω την κουβέντα στη ΔΕΘ, η οποία θα περιοριστεί, λέει, στα απολύτως απαραίτητα οπότε τέλος και στο ξεσάλωμα των αθηναϊκών παραγόντων σε Λαδάδικα, Μούσες, Χάντρες και Πύλη Αξιού. Πολύ θέλει ο άνθρωπος να παρεκτραπεί κάτω από τέτοιες εξτρά συνθήκες; Και επιρρεπής να μην είσαι σε υποχρεώνουν να χαλαρώσεις τη γραβάτα και γαία πυρί μειχθήτω. Οσοι πήγαιναν σε επιστημονικά συνέδρια, πολιτικές κουστωδίες, εμπορικές εκθέσεις και σε επαγγελματικά ταξιδάκια γενικώς, και να μην είχαν επωφεληθεί οι ίδιοι, θα έπρεπε να αθωώνουν μέσα τους τον Στρος-Καν και όχι να επιχαίρουν με το πάθημά του.
Τώρα μάλιστα που μείναμε πανί με πανί, αρχίζω να καταλαβαίνω τις πολυεθνικές που τόσα χρόνια τα ακουμπούσαν χοντρά στους χαρωπούς συμμετέχοντες του παλιού καλού συνεδριακού τουρισμού. Η νέα πληροφορία για να σου καρφωθεί στο μυαλό χρειάζεται ευφορικό περιβάλλον. Και όπως έλεγε ο Βασίλης Λογοθετίδης στην Ιλυα Λιβυκού προσπαθώντας να την πείσει να βάλει στη βαλίτσα του ένα μεταξωτό σώβρακο, «Διευθύνων σύμβουλος είμαι Πόπη μου, Κύριε ελέησον. Μπορεί να 'ρθει στο ξενοδοχείο κάνας δήμαρχος, κάνας νομάρχης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου