Υποβρύχιες,... βρομοδουλειές!

Είτε το περιμένατε είτε όχι, η υπόθεση των υποβρυχίων που είχε φέρει στη δημοσιότητα το «Π» πριν από περίπου οκτώ μήνες οδηγεί στο εδώλιο του κατηγορουμένου 29 άτομα, τα περισσότερα από τα οποία ανήκουν στην κατηγορία των «υπεράνω υποψίας».
Οι κατηγορούμενοι, μεταξύ των οποίων συνδικαλιστές, πρώην στελέχη της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών του υπουργείου Άμυνας και ιδιώτες σε ρόλο
μεσάζοντα, διώκονται κατά περίπτωση για οκτώ βαρύτατα αδικήματα: απιστία στην υπηρεσία, άμεση συνέργεια σε απιστία, δωροδοκία ενεργητική και παθητική, απλή και άμεση συνέργεια στην ενεργητική και παθητική δωροδοκία, καθώς και ξέπλυμα βρόμικου χρήματος.
Κεντρικά πρόσωπα στην εκδίκαση που θα ακολουθήσει είναι ο εφοπλιστής Μιχάλης Ματαντός, αντιπρόσωπος - πρακτικά - των γερμανικών υποβρύχιων στην Ελλάδα (ο εφοπλιστής - αίνιγμα που έγραφε τον περασμένο Φεβρουάριο το «Π» στο πρωτοσέλιδό του), και οι πρώην συνεργάτες του Άκη Τσοχατζόπουλου  Γιάννης Μπέλτσιος και Γιάννης Σμπώκος.
Το ερώτημα είναι απλό: Μετά τον Άκη Τσοχατζόπουλο, στον οποίο θα φορτωθεί και το (πολιτικά) μεγαλύτερο βάρος της υπόθεσης, ποιοι άλλοι θα πληρώσουν (αν βέβαια πληρώσουν) τη νύφη;
Καλοστημένο κόλπο
Πολλοί μπορεί να θεωρούσαν από καιρό βρόμικη την υπόθεση των υποβρυχίων (περισσότερο για το χρήμα παρά για το ίδιο το προϊόν), όμως κανείς δεν είχε τα στοιχεία για να το αποδείξει. Ιδιαίτερα σε μια υπόθεση που φαίνεται τόσο καλοστημένη όσο αυτή. Όμως, στις πιο περίπλοκες υποθέσεις, η άκρη έρχεται πάντοτε από τα βασικά. Και στην υπόθεση αυτή, όπως και σε τόσες άλλες, η αρχή έγινε από τα πολύ βασικά. Όπως η διεκδίκηση των... δεδουλευμένων.
Ο εκ των κατηγορουμένων Αλέξανδρος Αβατάγγελος είναι ο επιχειρηματίας που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για τα υποβρύχια, αφού με αγωγή του το 2006 κατά της HDW Ferrostaa l ζητούσε προμήθεια 60 εκατ. ευρώ για τις υπηρεσίες του, αλλά τελικά συμβιβάστηκε με 11 εκατ. ευρώ.
Ο επιχειρηματίας ανήκε στο περιβάλλον της εταιρείας του Μιχάλη Mαταντού ΜΙΕ (Marine and Industria l Enterprises), αντιπροσώπου του γερμανικού οίκου HDW, από δεκαετίες προμηθευτή των υποβρυχίων του Ναυτικού μας. Η Ferrostaal ήταν ο συνεργάτης των γερμανικών ναυπηγείων που κανόνιζε τα οικονομικά των συμβάσεων. Ο Αβατάγγελος ήταν αυτός που τράβηξε με την αγωγή του την προσοχή των αρχών.
Όπως φαίνεται, ο δικαστικός «καβγάς» μιας υπεράκτιας, εταιρείας την οποία εκπροσωπούσε με τη Ferrostaal, αλλά και ένας λογαριασμός στη Λουκέρνη της Ελβετίας έφερε τελικά στην επιφάνεια ένα δίκτυο παράνομων προμηθειών 50-100 εκατ. ευρώ. Τα στοιχεία μπήκαν στο μικροσκόπιο της Εισαγγελίας του Μονάχου, η οποία σχημάτισε φάκελο για «μίζες» της κοινοπραξίας HDW / Ferrostaal για να πουληθούν τα υποβρύχια Τύπου 214 στην Ελλάδα.
Η Εισαγγελία κατηγορεί τον άλλοτε πρόεδρο της Ferrostaal Ματίας Μίτσερλιχ ότι μαζί με τους συναδέλφους του Μίχαελ Μπεκ και Κλάους Λέσκερ έβαλε την υπογραφή του σε ένα έμβασμα 11 εκατ. ευρώ στον ελβετικό λογαριασμό μιας εταιρείας των Bρετανικών Παρθένων Νήσων που συνδέεται με τις πληρωμές «για τα ελληνικά υποβρύχια».
Η εταιρεία των Βρετανικών Παρθένων Νήσων διεκδίκησε με προσφυγή στο Πρωτοδικείο του Έσσεν μία «αμοιβή» 67 εκατ. ευρώ για «υπηρεσίες» που, όπως ισχυριζόταν, είχε προσφέρει για την πώληση των υποβρυχίων στην Ελλάδα. Τελικά επήλθε εξωδικαστικός συμβιβασμός στα 11 εκατ.
Η κύρια υποψία όμως των εισαγγελικών αρχών του Μονάχου αφορά την εταιρεία ΜΙΕ, στην οποία φέρονται μέτοχοι 50-50 ο Μιχάλης Ματαντός και ένας Βρετανός υπήκοος. Η συνεργασία της εταιρείας αυτής με τη Ferrostaal βασίστηκε σε μία συμφωνία για «υπηρεσίες συμβούλων», που υπεγράφη τον Φεβρουάριο του 2000 και επεκτάθηκε τον Οκτώβριο του 2003, σε ημερομηνίες που σχετίζονται τόσο με την υπογραφή των συμβάσεων για την παραγγελία των υποβρυχίων 214 όσο και με την επέκταση της σχετικής σύμβασης.
Με βάση αυτές τις συμφωνίες,    την    τριετία 2000-2003    φέρονται πως      κατευθύνθηκαν προς έναν λογαριασμό της MIE σε υποκατάστημα της UBS στη Λουκέρνη περίπου 85 εκατ. ευρώ.
Όλα αυτά τα έφερε στο φως δημοσίευμα του περιοδικού «Spiegel» στα τέλη Ιανουαρίου που επικαλέστηκε το ανακριτικό υλικό που έχει συγκεντρώσει η Εισαγγελία του Μονάχου στο πλαίσιο της διερεύνησης σχετικών πρακτικών της Ferrostaal. Σύμφωνα με το «Spiegel», η εταιρεία (που λειτούργησε στο πλαίσιο κοινοπραξίας με την HDW για τη διεκδίκηση της παραγγελίας των ελληνικών υποβρυχίων) έδωσε πάνω από 55 εκατ. ευρώ μίζες, όπως προκύπτει από κατάλογο που παραθέτει με «ύποπτες πληρωμές» στην Ελλάδα.
Ο Γερμανός μάνατζερ
Στον κατάλογο φέρονται ως αποδέκτες φυσικά πρόσωπα και off-shore εταιρείες συμβούλων. Τον συγκεκριμένο κατάλογο είχε αφήσει ο πρώην μάνατζερ της Ferrostaal Χορστ Β. στο σπίτι της νύφης του, για να τον αποκρύψει από τις εισαγγελικές αρχές.
Βαρύνουσας σημασίας, σύμφωνα με το δημοσίευμα, θεωρείται η κατάθεση του μάνατζερ Γ.Φ. Χάουν, ο οποίος μέχρι τη συνταξιοδότησή του, το 2003, ήταν ο δεύτερος τη τάξει στην HDW, με μεγάλη επιρροή στον χώρο της γερμανικής εξοπλιστικής βιομηχανίας.
Στην κατάθεσή του στις 27 Οκτωβρίου 2010 ο Χάουν είπε - κατά το δημοσίευμα - ότι δεν μίλησε ποτέ με συμβούλους για δωροδοκίες που είχε εγγράψει η Ferrostaal αναφορικά με τη συμφωνία πώλησης υποβρυχίων στην Ελλάδα, αλλά επρόκειτο για μία «συμφωνία κυρίων». Όπως λέει, «για τον καθένα ήταν σαφές ότι, αν ήταν αναγκαίο να δώσουν οι σύμβουλοι χρήματα σε άτομα σημαντικά για τη λήψη αποφάσεων προκειμένου να κερδηθεί η παραγγελία, αυτό έπρεπε να γίνει».
Χρειάστηκε να βγει το «Spiegel» και να τα πει αυτά, για να αποκαλυφθεί (πάλι από το «Π») ότι αρκετούς μήνες πριν το ΣΔΟΕ είχε μπουκάρει στον Σκαραμαγκά και είχε κάνει φύλλο και φτερό τα γραφεία. Τι είχε βρει;  Πολλά ενδιαφέροντα, τα οποία ο τότε προϊστάμενος Ι. Καπελέρης έγραψε σ’ ένα πόρισμα, το οποίο βλέπετε παρακάτω…

Το πόρισμα αποκαλύπτει

Από τον πρωτογενή έλεγχο στην υπόθεση και σύμφωνα με το πόρισμα, ανέκυψαν τα εξής θέματα: «1. Έκδοση τιμολογίων από ινδική επιχείρηση και από επιχειρήσεις που εδρεύουν στα νησιά Curacao και Ολλανδικές Αντίλλες, Λιβερία και Κύπρο προς τα Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε. (σ.σ.: τον Σκαραμαγκά) ύψους 5.500.000 ευρώ περίπου, για παροχή υπηρεσιών. Δεδομένου ότι οι προσφερόμενες υπηρεσίες δημιουργούν βάσιμες υπόνοιες ότι δεν παρασχέθηκαν ποτέ, είναι διερευνητέα η εικονικότητα των ανωτέρω φορολογικών στοιχείων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι μεταξύ των προσφερόμενων υπηρεσιών είναι η προώθηση των εταιρικών συμφερόντων των Ελληνικών Ναυπηγείων στη Βολιβία, χώρα που δεν διαθέτει, ως γνωστόν, θάλασσα, ενώ ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στο γεγονός ότι τα Ελληνικά Ναυπηγεία αμφισβητούν συγκεκριμένες συναλλαγές με τις ανωτέρω αλλοδαπές επιχειρήσεις και τα χρήματα των τιμολογίων αποστέλλονταν σε τραπεζικό λογαριασμό στην Αυστρία.
2. Έκδοση τιμολογίων από την ελληνική επιχείρηση Boston Consulti ng Group A.E. παροχής υπηρεσιών προς τα Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε. ύψους 2.500.000 ευρώ περίπου. Ομοίως ως ανωτέρω το είδος των προσφερομένων υπηρεσιών δημιουργεί βάσιμες υπόνοιες ότι οι υπηρεσίες αυτές δεν παρασχέθηκαν και συνεπώς είναι διερευνητέα η εικονικότητα των φορολογικών στοιχείων. Επίσης διαπιστώθηκε ότι στις καταχωρίσεις των φορολογικών στοιχείων κατά το τέλος των χρήσεων της Boston Consulting Group A.E.,η ελεγχόμενη προέβαινε σε έκδοση ακυρωτικών τιμολογίων που επίσης συνηγορεί στη διατύπωση των ανωτέρω αμφισβητήσεων.
3.  Υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι η επιχείρηση ΜΙΕ Ελλάς ΕΠΕ διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην εφαρμογή των σχετικών συμβάσεων για την προμήθεια των υποβρυχίων του  Π.Ν.  Εντύπωση προκαλεί
το γεγονός ότι το μετο-χολόγιο της εταιρείας άλλαξε   πολλές   φορές, τα τελευταία δε χρόνια   παρουσιάζονται σαν μέτοχοι, μεταξύ άλλων εταιρειών, και η Marine Industrial, που αργότερα έκλεισε και συστάθηκε η Maiandros Hold ings που κατείχε το 50% της ΜΙΕ Ελλάς ΕΠΕ ενώ το άλλο 50% η CMY TΗθοάοΓθ Holdings     κυπριακών συμφερόντων.
Οι εταιρείες αυτές, εκτός της συμμετοχής τους στην ανωτέρω επιχείρηση, έχουν στην κυριότητά τους και ακίνητα στην Αττική και είναι υπό διερεύνηση η προέλευση των χρημάτων που δαπανήθηκαν για τις αγορές αυτών των ακινήτων.
Κατά τον έλεγχο διαπιστώθηκε ότι η ΜΙΕ Ελλας ΕΠΕ είχε συναλλαγές με τη ΜΙΕ Europe LTD, η οποία έχει έδρα στην Κύπρο για τα έτη 2004, 2005, 2006, που ανέρχονται στο ύψος των 3.600.000 ευρώ. Δηλαδή εξέδωσε τιμολόγια παροχής υπηρεσιών προφανώς για να καλύψει και να δικαιολογήσει τη διαμεσολάβηση της MIE Europe LTD στα Ελληνικά Ναυπηγεία...
Εκπρόσωποι των εταιρειών φαίνονται της μεν πρώτης οι Αλέξανδρος Παπαντωνίου και Αντώνιος Χάγιας, της δε δεύτερης ο Ματαντός Μιχαήλ. Το συμφωνητικό προβλέπει ετήσια αμοιβή της ελληνικής εταιρείας, ύψους 600.000 ευρώ κατ’ έτος αναπροσαρμοζόμενο.
Τέλος, ο Ματαντός μέχρι στις 19.3.2003, ήταν διαχειριστής της ΜΙΕ Ελλάς ΕΠΕ, ο δε Χάγιας ήταν υπάλληλος από το 1997 στην αρχική εταιρεία Marine Industrial. O δε Παπαντωνίου ήταν υπάλληλος, διαχειριστής και αργότερα αντιπρόσωπος του Ματαντού έως το 2008, που τελικά οι Χάγιας και Παπαντωνίου αγόρασαν εξ ολοκλήρου την εταιρεία.
Ο προβληματισμός που προκύπτει από την ανωτέρω έρευνα έχει σχέση με το γεγονός ότι περίπου το 70% του συνολικού ποσού της τριμερούς σύμβασης που υπεγράφη μεταξύ ΥΠΕΘΑ, Ελληνικών Ναυπηγείων και HDW αποτελεί την αξία των αγορασθέντων υλικών και το υπόλοιπο την παρασχεθείσα υπηρεσία - εργασία. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την πληρωμή των υλικών που πραγματοποιείται απευθείας από το ΥΠΕΘΑ, δημιουργεί πλείστα όσα προβλήματα στην ολοκλήρωση της έρευνάς μας και συγκεκριμένα να διαπιστωθεί ή όχι πιθανή υπερτιμολόγηση των υλικών.
Επίσης έχουν παρασχεθεί προς την υπηρεσία (ΣΔΟΕ) πληροφορίες σχετικές με τη δράση της αγγλικής επιχείρησης MFI, που είναι θυγατρική κατά 50% της Thyssen Krupp και της Ferrostaal στην καταβολή προμηθειών που αφορούσαν την παραγγελία γερμανικών υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού. Αυτές οι προμήθειες φέρονται να μεταφέρθηκαν με τη συμμετοχή της ελληνικής εταιρείας ΜΙΕ Ελλάς ΕΠΕ και της κυπριακής MIE urope LTD. Οι πληροφορίες αυτές, είτε με δικαστική συνδρομή που θα ζητήσει η αρμόδια Εισαγγελεύς είτε με διοικητική συνδρομή που θα ζητήσει η υπηρεσία μας, θα πρέπει να διασταυρωθούν».
pontiki