Έλλειμμα,... σοβαρότητας

Η παρατεταμένη και προοδευτικά εντεινό­μενη κρίση ξεκίνησε σαν μια χρηματο­πιστωτική κρίση λόγω των ενυπόθηκων δανείων, στην πορεία εξελίχθηκε σε δι­εθνή κρίση της πραγματικής οικονομίας και συνε­χίστηκε ως κοινωνική κρίση, μια κρίση των εργασι­ακών σχέσεων, που έχει συνέπεια την αύξηση της ανεργίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις κοινωνί­ες στον σημερινό επισφαλή κόσμο που ζούμε.

Τώρα, σε ό,τι μας αφορά, η κρίση στη χώρα μας, εκτός των άλλων, ανέδειξε όλες εκείνες τις χρονί­ζουσες παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας και κυρίως έφερε στην επιφάνεια όλα τα ξεπερασμένα ταμπού της μεταπολιτευτικής περιόδου. Ωστόσο, πάνω από όλα, η κρίση ανέδειξε την ανεπάρκεια του πολιτικού μας συστήματος. Η μεγάλη ευκαιρία στους χαλεπούς καιρούς που περνάμε, φαίνεται να είναι αυτή που δίνει τη δυνατότητα στους πολίτες να αντιμετωπίσουν σοβαρά τον κομματισμό, την αναξιοκρατία, το πελατειακό διεφθαρμένο κράτος, εν τέλει το σύνολο του πολιτικού μας συστήματος και τη «φιλοσοφία» του να πολιτεύεται. Είναι περισ­σότερο από προφανές στον κάθε πολίτη αυτής της χώρας ότι «κάτι» δεν πήγαινε καλά όλα αυτά τα χρό­νια των παχιών αγελάδων, που όλοι μας αυτόματα λησμονήσαμε σαν να μην υπήρξαν, και ότι «κάτι» πρέπει να γίνει. Ήρθε λοιπόν η ώρα αυτό το αόριστο «κάτι» να γίνει συγκεκριμένο.
Παρά το γεγονός ότι τα μέτρα που απαιτούνται είναι πρωτόγνωρα, σκληρά και φαίνονται άδικα, κάθε μέρα καθυστέρησης, αναβολής ή αντίδρασης θα προσθέτει άλλα, νέα επαχθέστερα μέ­τρα. Αυτό που καλούμαστε με γοργούς ρυθμούς να καταλάβουμε, είναι ότι δεν γίνεται να κατανα­λώνουμε περισσότερα από όσα παράγουμε. Αυτό δεν είναι ούτε άδικο ούτε κακή ιδέα. Αντιθέτως, είναι άδικο αυτό που ζούσαμε μέχρι χθες. Δεν γί­νεται να έχουμε έναν τόσο υπερτροφικό, αναπο­τελεσματικό, αδιάφορο, αντιπαραγωγικό δημόσιο τομέα. Δεν γίνεται να μη μας ενοχλεί η διαφθορά στα νοσοκομεία, στις πολεοδομίες, στις εφορίες, στη Δικαιοσύνη. Δεν γίνεται να μη μας εξοργίζει το ότι όλοι αυτοί οι συμπολίτες μας ελεύθεροι επαγ­γελματίες ποτέ, μα ποτέ δεν πλήρωσαν τον ελά­χιστο φόρο, τον οποίο μονίμως επωμίζονται και πληρώνουν όλοι όσοι δεν μπορούν να κρύψουν τα εισοδήματά τους... Οι παθογένειες είναι γνω­στές: δεκάδες δημόσιοι οργανισμοί όπου οι ημέ­τεροι, τα κομματόσκυλα, οι κολλητοί, οι κουμπά­ροι και οι κουμπάρες έβγαζαν το κατιτίς τους από το δημόσιο ταμείο που είχε λεφτά για σκότωμα. Δεν τα γνωρίζαμε μήπως; Υπάρχει Έλληνας που να μη γνώριζε και να μην αποδεχόταν με τον οποιον­δήποτε τρόπο αυτή την κατασπατάληση του δημό­σιου χρήματος; Πώς λοιπόν απορούμε που χρεο­κόπησε το Δημόσιο, χρεοκόπησαν και οι δημόσιοι υπάλληλοι και μαζί τους όλοι μας; Πόσο πιο απλά μπορούμε να το πούμε;
Τώρα λοιπόν στο χείλος του γκρεμού δεν μας σπρώχνουν οι δανειστές μας, αλλά οι διάφορες συντεχνίες και οι συνδικαλιστές τους, που βλέ­πουν ότι ο όμορφος και ηθικός κόσμος που οικοδόμησαν για την πάρτη τους (μέσω κομματικών συναλλαγών σε βάρος του δημόσιου συμφέρο­ντος), έβαλε λουκέτο.
Έτσι ο κύριος Φωτόπουλος της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ με πρωτοφανές θράσος κανονίζει τις τύχες της χώ­ρας, εκβιάζοντας όλους εκείνους τους «ευαίσθητους» σοσιαλιστές της κυβέρνησης οι οποίοι τον εξέθρεψαν, τον ενδυνάμωσαν και τον αποθράσυ­ναν τόσο που να μπορεί να καταστρατηγεί ατιμώ­ρητα τους θεσμούς και τους νόμους της πολιτείας και να κακοποιεί με την παρουσία του τη δημόσια αισθητική! Το ίδιο συμβαίνει και με τον εντιμότατο κύριο Λυμπερόπουλο και την απαράδεκτη ρητορι­κή του που ανάγκασε μέχρι και την απαρχαιωμένη, παλαιοκομματική αξιωματική αντιπολίτευση, την οποία εκπροσωπούσε με περισσό θράσος εξαγ­γέλλοντας μανιφέστα και απειλές από τα γραφεία της Συγγρού, να λάβει αποστάσεις.
Το παρηκμασμένο μας πολιτικό σύστημα δεν πε­ριορίζεται ωστόσο στη θλιβερή άσκηση πολιτικής που ασκούν εναλλάξ κυβέρνηση - αντιπολίτευση, αλλά επεκτείνεται και στα μικρότερα κόμματα, κυ­ρίως δε στους εκπροσώπους της Αριστεράς στη χώρα μας, η οποία παραδίδει μαθήματα λαϊκισμού με νηπιακής εμπνεύσεως παλικαριές τύπου «δεν πληρώνω» και με ιστορικής σημασίας - παγκοσμί­ου ενδιαφέροντος - αποκαταστάσεις, μια και το ΚΚΕ θυμήθηκε να αποκαταστήσει τη μνήμη του Ζαχαριάδη. Άντε και εθνικός ήρωας, σύντροφοι. Εκτός από έλλειμμα οικονομικό, αντιμετωπίζουμε και έλλειμμα σοβαρότητας…

xenofonb@gmail.com
pontiki