διαδρομές οδικώς σε μέρη φορτισμένα, περιοχές ιστορικές, σ' ένα φιλόδοξο σχέδιο αρκετών ημερών από τη Νοτιοανατολική Τουρκία ώς το Ισραήλ.
Ημέρα Σάββατο και ώρα 8 μ.μ. Επιβίβαση των πρώτων 300 επιβατών από το λιμάνι του Πειραιά. Μερικές δεκάδες αυτοκίνητα μπαίνουν μαζί με φορτηγά ψυγεία γεμάτα τρόφιμα. Τελευταίες διατυπώσεις, διαβατήρια, κόσμος με μπαγκάζια. Η θάλασσα στα κέφια της και πορεία νότια, προς τη Σούδα, το λιμάνι των Χανίων, για να πάρουμε τους άλλους 700 - ο Σήφης από τ' Ασκύφου άφησε τα κοπάδια του και πάει για τα Ιεροσόλυμα!
TOYPKIA
Στην Αλάνια της Τουρκίας, τον πρώτο μας προορισμό, θα βρεθούμε μεσημέρι, πάνω στο δεύτερο ή τρίτο κάλεσμα του μοεζίνη από τον κεντρικό μιναρέ. Με γεύση Ανατολής αλλά και εξευρωπαϊσμένη, η Αλάνια, πρώην ελληνική αποικία, αμφιθεατρικά κτισμένη στον κόλπο της Αττάλειας και άντρο πειρατών κάποτε, βρίσκεται σε απόσταση 120 χλμ. από την ιστορική Αττάλεια και αντιπροσωπεύει μέρος της Τουρκικής Ριβιέρας, μήκους 200 χλμ. και πλέον. Είναι το μεγαλύτερο θέρετρο της Τουρκίας, με εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο, πανέμορφες παραλίες, καλά και φθηνά ξενοδοχεία, πάρκα και λουλουδότοπους, ποτάμια και καταρράκτες κοντά σε αρχαιολογικούς θησαυρούς.
Μέσα στην πόλη βλέπεις καταστήματα με ωραιότατα χειροποίητα χαλιά ανάμεσα σε μιναρέδες και αγορές. Το κάστρο, από τα χρόνια των Σελτζούκων, μήκους 6,5 χλμ., αγκαλιάζει την πόλη με 40 πύργους, οχυρά, πηγάδια και βυζαντινά κτίσματα. Στο δε λιμάνι, ο κόκκινος εξαγωνικός πύργος που προστάτευε τα γειτονικά ναυπηγεία, κτισμένος το 1226, τραβάει το βλέμμα και τις φωτογραφικές μηχανές. Τέτοιου είδους κάστρα υπάρχουν σε όλο το μήκος των μικρασιατικών ακτών, απ' όπου πέρασαν οι Σταυροφόροι, συναντώντας στην πορεία Αραβες και Σελτζούκους. Η μικρή παραλία κοντά στο κάστρο φέρει το όνομα της θρυλικής βασίλισσας της Αιγύπτου Κλεοπάτρας. Το 44 π.Χ. ο Ρωμαίος στρατηγός Μάρκος Αντώνιος δώρισε την πανέμορφη περιοχή στη σύμμαχο και αγαπημένη του, η οποία έκτοτε ερχόταν συχνά εδώ.
Η πρώτη μέρα μάς επιφύλαξε και άλλες δυνατές εικόνες. Οπως την Πέργη και την Ασπενδο, κοντά στον Ευρυμέδοντα ποταμό· δύο πολιτείες παμπάλαιες, κατ' αρχάς ελληνικές και ύστερα ρωμαϊκές. Η περιοχή της Παμφυλίας είναι «σπαρμένη» με ελληνορωμαϊκές αρχαιότητες. Και πόλεις ολόκληρες σαν την Πέργη, με κανάλια υδροδότησης, στάδια, θέατρα και αγορά, σου παίρνουν το μυαλό! Από εδώ το 334 π.Χ. πέρασε ο Μέγας Αλέξανδρος, διώχνοντας τους Πέρσες στο πέρασμά του προς την Αίγυπτο και χρησιμοποιώντας την Πέργη σαν κέντρο ανεφοδιασμού. Στην Ασπενδο, πάλι, που ιδρύθηκε ως αποικία των Αργείων περί το 1100 π.Χ., συναντάμε ένα από τα καλύτερα διατηρημένα αρχαία θέατρα στον κόσμο, κτισμένο από τον Ζήνωνα τον Κιτιέα το 155 π.Χ. και εντελώς διαφορετικό απ' όσα γνωρίζουμε, κυρίως λόγω της μεγάλης πρόσοψης της σκηνής, το ύψος της οποίας έφτανε τα 14 μέτρα. Στα χρόνια των Σελτζούκων, τον 13ο αιώνα, χρησίμευσε σαν σταθμός καραβανιών, ενώ σήμερα, κάθε καλοκαίρι, φιλοξενεί διεθνές φεστιβάλ όπερας και χορού με διάσημα ονόματα - ένα must του τουρκικού πολιτιστικού ημερολογίου.
Πιο μακριά, ο Ευρυμέδοντας ποταμός, πλωτός κατά την αρχαιότητα, ήταν κατά τον Στράβωνα σημείο ελλιμενισμού του στόλου του Δαρείου, ενώ η αρχαία γέφυρα στέκεται ακόμα πάνω του. Σε όλη τη διαδρομή βλέπεις ατέλειωτες φυτείες με μπανανιές, φοινικιές και καλαμπόκι, ατέλειωτο καλλιεργημένο πράσινο ώς τη θάλασσα. Και κάπου-κάπου ξεφυτρώνουν στους λόφους τεράστιες τουρκικές σημαίες. Αυτό που δεν βλέπεις πουθενά είναι σκουπίδια...
Για κρατήσεις που αφορούν τη διαμονή σας επισκεφθείτε τo:
www.booking.com
ΣYPIA
Φτάνοντας στην Ταρτούς, το δεύτερο μεγαλύτερο λιμάνι της Συρίας μετά τη Λατάκια, κάπου τρεις ώρες δρόμο από την πρωτεύουσα Δαμασκό, αρχίζουν τα δύσκολα. Ιδιαίτερο καθεστώς παρακολούθησης, άλλες απαιτήσεις, έλεγχοι, κανείς μόνος, όλοι μαζί υποχρεωτικά στα 20 λεωφορεία που περιμένουν για το άλλο μεγάλο και πασίγνωστο κάστρο της Μέσης Ανατολής, το Κρακ ντε Σεβαλιέ, το πιο όμορφο στον κόσμο κατά τον θρυλικό Λώρενς της Αραβίας, που πολέμησε στο πλευρό των αραβικών φυλών εναντίον των Τούρκων το 1915. Στους μη γνωρίζοντες εντύπωση προκαλεί η πληροφορία ότι και εδώ ζούσαν παλιά (ή και σήμερα ακόμα στο Χαμιντέ, μεταξύ Συρίας και Λιβάνου) οι Συροκρήτες, μια ιδιαίτερη κρητική κοινότητα, εξισλαμισμένη, διατηρώντας γλώσσα, ήθη και έθιμα. Στην κάθε άλλο παρά ειδυλλιακή διαδρομή, η εικόνα είναι αποκαλυπτική: τόνοι σκουπιδιών ανάμεσα σε άναρχα κατοικημένες περιοχές, με τα δορυφορικά κάτοπτρα των τηλεοράσεων να σχηματίζουν «δάσος». Δεξιά και αριστερά Βεδουίνοι με τις σκηνές και τα ζώα τους, που έρχονται από την έρημο για να δουλέψουν. Και ύστερα, πάνω σ' έναν ηφαιστειογενή βράχο, στη μέση του πουθενά, καθώς τα λεωφορεία αγκομαχούν σε ανηφορικούς φιδίσιους δρόμους, φτάνουμε στο περίφημο κάστρο, σε υψόμετρο 650.
Ο Ανουάρ, ο ξεναγός, μας λέει ότι το όνομα Κρακ ήταν σύνηθες για φρούρια στη Μέση Ανατολή και έχει να κάνει με το θόρυβο από τις οπλές των αλόγων στο λιθόστρωτο. Το απίστευτο αυτό φρούριο, σταθμός για όλους τους ξένους που επισκέπτονται τη Συρία, έγινε γνωστό τον 9ο αιώνα από τους Ιωαννίτες ιππότες και αποτέλεσε το προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης στην Ανατολική Μεσόγειο. Χρησίμευε για ανάπαυλα στο δρόμο των προσκυνητών προς τους Αγίους Τόπους αλλά και των Σταυροφόρων. Για δύο αιώνες έγινε θέατρο φονικών συγκρούσεων μεταξύ Αράβων και Φράγκων ώς το 1522 οπότε ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής έδιωξε τους Σταυροφόρους.
ΛIBANOΣ
Η μέρα είναι ηλιόλουστη, το θερμόμετρο αγγίζει τους 27 βαθμούς και η Βηρυτός, η πολύπαθη αλλά πάντα γοητευτική πρωτεύουσα του Λιβάνου, μας ανοίγει την αγκαλιά της, με νωπά τα σημάδια του τελευταίου πολέμου (από το καλοκαίρι του 2007) σε «γαζωμένους» τοίχους και αγάλματα που κοσμούν τις πλατείες της. Και όμως, το πάλαι ποτέ Παρίσι της Μέσης Ανατολής έχει έναν κεντρικό κορμό αλώβητο από τα γεγονότα· τράπεζες, ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα με αστραφτερά καταστήματα και πλούτος συνθέτουν τη μία όψη του νομίσματος. Η άλλη βρίσκεται πιο έξω, στη ζώνη που διαχωρίζει μουσουλμάνους και ορθόδοξους...
Η ξενάγησή μας αρχίζει νωρίς, στο κέντρο, εδώ όπου ζουν και εργάζονται εκατοντάδες ξένοι, φυσικά υπό το βλέμμα στρατιωτών με αυτόματα. Η συμπαθέστατη γαλλόφωνη ξεναγός μας, Ιζαμπέλα, μάς πληροφορεί ότι το 1994 άρχισε η αναδημιουργία του κέντρου από τον Ραφίκ Χαρίρι με το περίφημο σχέδιο Solidere, σύμφωνα με το οποίο 125 κτίρια κατεστραμμένα στον πόλεμο ανακατασκευάστηκαν με αρχιτεκτονική ακρίβεια. Η δολοφονία του Χαρίρι, στις 14 Φεβρουαρίου του 2005, βύθισε στο πένθος τη χώρα - όπου και να κοιτάξεις, υπάρχουν φωτογραφίες του ανθρώπου που θεωρείται πρωτεργάτης της προόδου.
Και μερικά εγκυκλοπαιδικά στοιχεία, προς εμπέδωσιν όσων βλέπουμε: στην πόλη συνυπάρχουν 18 διαφορετικά θρησκευτικά δόγματα, το 60% των κατοίκων είναι μουσουλμάνοι και το 39% χριστιανοί, το βιοτικό επίπεδο των Λιβανέζων είναι υψηλό, το 87,4% είναι εγγράμματοι, ενώ υπάρχουν 55 ιδιωτικά πανεπιστήμια και ένα κρατικό. Μάλιστα, τα παιδιά μαθαίνουν τρεις γλώσσες -γαλλικά, αγγλικά και αραβικά- από την ηλικία των τριών ετών μόλις!
Ο παραλιακός τομέας, η Κορνίς, έχει εκτεταμένες ζώνες πρασίνου και ανάμεσα σε ψηλά κτίρια ξεφυτρώνουν επαύλεις δυτικού τύπου, λέσχες και κοσμικά εστιατόρια, με το Saint Georges Yacht Club να συγκεντρώνει την κοσμική κίνηση. Στο κέντρο της πόλης, πάλι, υπάρχουν μερικά από τα ωραιότερα ζαχαροπλαστεία -εμπειρία ζωής το Patchi- και το απόγευμα είναι συχνό το θέαμα μαμάδων να απολαμβάνουν τον καφέ τους κοντά σε παιδάκια με ένστολες γκουβερνάντες και παραδίπλα γραβατωμένους νεαρούς να χαλαρώνουν με ένα ναργιλέ από τη δουλειά. Να μη μιλήσουμε για τις μυρωδιές και τα «σορόπια» που τρέχουν ποτάμι!
|
Προχωράμε προς το ανάκτορο του Beit Eddine, 45 χλμ. από τη Βηρυτό. Στο δρόμο, δεξιά και αριστερά, παντού στρατιώτες οπλισμένοι. Κοντά στο ανάκτορο, ένα καταπράσινο βουνό που κάποτε κατακλυζόταν από κέδρους. Μπαίνουμε στο βασίλειο των Δρούζων. Φυλάκια, αυτόματα, σάκοι με άμμο και επιφυλακή. Οι Δρούζοι, τους οποίους συμπαθούν οι Λιβανέζοι, είναι μουσουλμάνοι, μονοθεϊστές, ενωτικοί υποστηρικτές του παλαιστινιακού αγώνα και οικολόγοι εκ θρησκείας: πιστεύουν στη μετενσάρκωση, δεν κυνηγούν και δεν κόβουν δέντρα. Περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, με ένα ανάκτορο του 19ου αιώνα περιστοιχισμένο από υπέροχους κήπους και δάση - ή όσα από αυτά απέμειναν μετά τον πόλεμο. Το πανέμορφο ανάκτορο είναι σχεδιασμένο από Ιταλούς, ενώ υπάρχουν όλα τα στυλ της αραβικής αρχιτεκτονικής.
Η επόμενη ημέρα είναι αφιερωμένη στο Μπάαλμπεκ και στα μυστήρια της κοιλάδας. Γνωστή ως Ηλιούπολις στην αρχαιότητα, δηλαδή πόλη του φωτός, το Μπάαλμπεκ είναι αφιερωμένο στη λατρεία του Δία, του Απόλλωνα και του Βάκχου. Πρόκειται για ένα μεγαλειώδες σύμπλεγμα ναών του 1ου αιώνα, με μερικά από τα εντυπωσιακότερα ρωμαϊκά μνημεία στον κόσμο - τόσο καλοδιατηρημένα, που δίνουν την αίσθηση ότι δεν πέρασαν τόσοι αιώνες και τόσες συγκρούσεις από πάνω τους. Πασίγνωστο είναι, όπως πληροφορούμαστε, και το θερινό φεστιβάλ του Μπάαλμπεκ, που συγκεντρώνει χιλιάδες θεατές (η ασφαλής μεταφορά των οποίων είναι ένας πονοκέφαλος, βεβαίως).
Επιστρέφοντας στη Βηρυτό, κάνουμε μια στάση υποχρεωτικά για λιβανέζικα μπακλαβαδάκια, σερβιρισμένα σε πελώριους δίσκους - μια γλυκιά ανάμνηση από τον Λίβανο.
Για κρατήσεις που αφορούν τη διαμονή σας επισκεφθείτε τo:
www.booking.com
KYΠPOΣ
Η επόμενη ημέρα κυλάει γρήγορα, ανάμεσα στη Λεμεσό και τη Λευκωσία: επίσκεψη στα φυλακισμένα μνήματα, στην αρχιεπισκοπή, βόλτα μέχρι τα φυλάκια της πράσινης γραμμής, λίγες ώρες μνήμης, κουβέντας και περισυλλογής στο πολύπαθο νησί.
Για κρατήσεις που αφορούν τη διαμονή σας επισκεφθείτε τo:
www.booking.com
IΣPAHΛ
...και το βράδυ φεύγουμε για τη Χάιφα, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη του Ισραήλ και «νύφη της θάλασσας» στα εβραϊκά. Ενα «shalom» ακούγεται από το μικρόφωνο του λεωφορείου, είναι Σάββατο της Αργίας, δεν βλέπουμε ούτε ένα αυτοκίνητο στους δρόμους. Και κάθε Σάββατο, οι Εβραίοι «δεν κάνουν τίποτα, oύτε τα φώτα του σπιτιού τους δεν ανάβουν», κατά τον ελληνόφωνο ξεναγό μας, εκ Γαλιλαίας, με σπουδές στο Πανεπιστήμιο Ηρακλείου. Στον ελάχιστο χρόνο που έχουμε στη διάθεσή μας στη Χάιφα, διαπιστώνουμε εμβρόντητοι την αλλαγή του τοπίου: μια υπερσύγχρονη πόλη, χτισμένη αμφιθεατρικά στην οροσειρά της Κάρμηλου, με μοντέρνα κτίρια, με το γνωστότερο αντικαρκινικό νοσοκομείο στον κόσμο και ένα από τα καλύτερα πολυτεχνεία παγκοσμίως. Ενας καταρράκτης πρασίνου κατηφορίζει στις πλαγιές, όπου βρίσκεται το πανεπιστήμιο με τους απίθανους Κήπους του Μπαχάι, γύρω από το μαυσωλείο του προφήτη Μπαχαολά, σύμβολο της πόλης με τον ολόχρυσο τρούλο, ορατό από παντού. Εκεί βρίσκεται και το Τεχνολογικό Ινστιτούτο με το μουσείο της Χάιφας. Στους δρόμους εντυπωσιάζεσαι από το εξαιρετικό οδικό δίκτυο - λες και βρίσκεσαι στην Ευρώπη και όχι στη Μέση Ανατολή.
Στη διαδρομή προς τα Ιεροσόλυμα, πάλι, οι παραστάσεις αλλάζουν. Μαζί και η διάθεση. Οπου βλέπεις αραβικό χωριό, είσαι σίγουρος πως δίπλα ακριβώς υπάρχει και ένα εβραϊκό. Η ισορροπία της εχθρότητας. Χωρίς να το καταλάβουμε, βρισκόμαστε προ των πυλών μιας από τις πιο μυθικές και γοητευτικές πόλεις στον κόσμο, φορτισμένης με σύμβολα αιώνων. Και αναζητούμε τα ίχνη της ιερότητάς της, που διδαχτήκαμε από τα σχολικά βιβλία.
Στην Ιερουσαλήμ, πόλη-φάρο της χριστιανοσύνης και κέντρο των δύο άλλων μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών, του μωαμεθανισμού και του ιουδαϊσμού, το σκηνικό είναι προσαρμοσμένο πλέον στη σύγχρονη πραγματικότητα των τουριστικών πόλεων. Μόνοι γνωρίζοντες τα μυστικά της, οι κατοικούντες εντός των τειχών της: ιερείς των διάφορων δογμάτων και εκκλησιών, θεματοφύλακες μιας παράδοσης αιώνων που μοιράζονται τη χάρη της, κοντά σε όλες τις φυλές του κόσμου.
Ανεβαίνουμε στο Ορος των Ελαιών, περπατάμε τη Via Dolorosa, γεμάτη μαγαζάκια με τουριστικά είδη και χυμούς από ρόδια. Επισκεπτόμαστε τον Πανάγιο Τάφο - στην είσοδό του ο συνωστισμός μάς παίρνει το μυαλό, με τους μικροπωλητές από τη μια, τους προσκυνητές από την άλλη... Ζούμε τον δικό μας τουριστικό «Γολγοθά»... Ο Χριστιανικός Τομέας προκαλεί δέος με τους συμβολισμούς του, συγκεντρώνοντας τους περισσότερους επισκέπτες - τα μέτρα ασφαλείας εδώ είναι δρακόντεια. Ο Εβραϊκός και ο Μουσουλμανικός, με 500.000 και πλέον κατοίκους, συγκεντρώνουν τους δικούς τους θησαυρούς. Ο χρόνος όμως μετράει αντίστροφα. Σίγουρα κάποιος πρέπει να περάσει περισσότερες ημέρες εδώ, μήπως και αισθανθεί την ιερότητα, μήπως και καταλάβει τη σημασία της αρχαίας πόλης.
Για κρατήσεις που αφορούν τη διαμονή σας επισκεφθείτε τo:
www.booking.com
AIΓYΠTOΣ
Επόμενος προορισμός μας η Αλεξάνδρεια, μία από τις πολλές κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που έφτανε εδώ το 332 π.Χ., διώχνοντας τους Πέρσες και εγκαθιστώντας μια λαμπερή πόλη, η οποία, για πάνω από μία χιλιετία και μέχρι την κατάκτησή της από τους Αραβες, το 641, θα παραμείνει η πολιτιστική πρωτεύουσα του ανατολικού μεσογειακού κόσμου.
Πρώτη εικόνα αυτό το φεγγαρόφωτο βράδυ, δύσκολα πιστευτή, είναι το «τέρμιναλ», το κτίριο επιβίβασης διεθνών κρουαζιερόπλοιων. Παντού γρανίτες, φερμένοι από το Νότο του Νείλου, θολωτές αίθουσες, σωστό ανάκτορο, το κτίριο που κατασκευάστηκε πριν από μερικά χρόνια για να υποδεχτεί τους χιλιάδες επισκέπτες που έφταναν με αφορμή τα εγκαίνια της Αλεξανδρινής Βιβλιοθήκης. Παραλίγο να το πιστέψεις πως έβγαινες σε μια πόλη αντίστοιχης χλιδής. Στην πραγματικότητα, η πόλη που αγάπησε περισσότερο από κάθε άλλη ο θρύλος, ο μύθος και η ιστορία είναι πέρα ως πέρα ατμοσφαιρική, πολύ μεσογειακή, απλή και φιλόξενη, αναπολώντας τη χρυσή εποχή του 1920 και του 1930, όταν η τύχη της δέθηκε με τους Ελληνες της διασποράς και πολλούς ξένους λόγιους.
Για πότε φτάνουμε στο σπίτι του Καβάφη! Στη Σαρμ Ελ Σεΐχ, προσπερνώντας γραφικούς Αιγύπτιους με τον ναργιλέ στο στόμα και το βλέμμα στραμμένο στη θάλασσα, βρισκόμαστε στο ιστορικό Ξενοδοχείο Cecil, τόπο διαμονής προσωπικοτήτων μιας άλλης εποχής, στη γωνία της Corniche, του παραλιακού δρόμου, άλλοτε γεμάτου από ελληνικά αρχοντόσπιτα. Συνέχεια στο ζαχαροπλαστείο του Παστρούδη, στο τεϊοπωλείο Λε Ντελίς που διευθύνεται ακόμα από τους απογόνους του Ελληνα ιδρυτή του.
Την επομένη, βάζουμε πλώρη για τον περίφημο Φάρο των Πτολεμαίων του 3ου αιώνα, που δεν υπάρχει πια, καταποντισμένος κάτω από τόνους βράχων, ανατολικά του λιμανιού. Κατασκευασμένος από τον Σώστρατο τον Κνίδιο, είχε ύψος 150 μ. και ήταν ένα από τα επτά θαύματα της αρχαιότητας. Οι ανασκαφικές έρευνες έφεραν στο φως μεγάλα τμήματά του, ενώ ευχή όλων είναι να δημιουργηθεί σε εκείνο το σημείο μουσείο ενάλιων αρχαιοτήτων.
Σε απόσταση 250 χλμ. από την Αλεξάνδρεια, φτάνουμε την επομένη στην Αλ Καχίρα, το Κάιρο στα αιγυπτιακά, μια πόλη 16 εκατομμυρίων, την πιο πυκνοκατοικημένη της Αιγύπτου και μία από τις πιο θορυβώδεις στον κόσμο. Ενα «καλημέρα Χαμπίμπια» -αγαπητοί μου, δηλαδή, και καταλαβαίνουμε ότι έχουμε έναν ακόμη ελληνόφωνο ξεναγό μαζί και μια μεγάλη ημέρα μπροστά μας. Εδώ, οι Γιουνάν -οι Ελληνες δηλαδή- είμαστε ιδιαίτερα αγαπητοί και... πολύ καλοί πελάτες - στα Σουκ ειδικά! Το Κάιρο είναι η πόλη με τους χίλιους μιναρέδες πάνω στον ευλογημένο Νείλο και μία από τις πιο αντιφατικές όλου του κόσμου, όπου φτώχεια και πλούτος πάνε μαζί με τα πολλά χρώματα, τα καραβανσεράι και τα παλιά πανδοχεία κοντά σε πολυτελέστατα ξενοδοχεία, μουσεία παγκόσμιας εμβέλειας κ.λπ. Φελάχοι στον Νείλο και ποταμόπλοια, δερβίσηδες το βράδυ, κράχτες και έμποροι στο Χαν Ελ Χαλίλ και στο Χάνι του Αλή Μπαμπά, ένα πολύτιμο μάζεμα της κουλτούρας των παζαριών!
Για τις πυραμίδες, τι να πρωτοπείς. Κατασκευάστηκαν το 2580 π.Χ. στη Νεκρόπολη της Γκίζας από 100.000 εργάτες, πολλοί εκ των οποίων άφησαν εκεί την τελευταία τους πνοή. Χρειάστηκαν 30 χρόνια για να ολοκληρωθούν και στέκουν ακόμα εκεί, 46 αιώνες τώρα, ναοί του παγκόσμιου πολιτισμού που αναμετρώνται με τα στοιχεία της ερήμου. Οπως λέει η αιγυπτιακή παροιμία... «ο άνθρωπος φοβάται το χρόνο, αλλά ο χρόνος φοβάται τις πυραμίδες»!
Για κρατήσεις που αφορούν τη διαμονή σας επισκεφθείτε τo:
www.booking.com
ΠOTE KAI ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ
Η καλύτερη εποχή για μια επίσκεψη στην Ανατολική Μεσόγειο είναι η άνοιξη και, εναλλακτικά, το φθινόπωρο. Το καλοκαίρι και το χειμώνα οι καιρικές συνθήκες δεν είναι ιδιαίτερα ευνοϊκές.
Η συγκεκριμένη κρουαζιέρα πραγματοποιήθηκε από την ΑΝΕΚ (www.anek.gr) με λιμάνια αναχώρησης τον Πειραιά και τη Σούδα (Χανιά). Bεβαίως, το σύνολο ή και μέρος των προαναφερόμενων προορισμών μπορείτε να τους επισκεφτείτε επιλέγοντας, με τη συνδρομή του ταξιδιωτικού σας πράκτορα, κάποιες από τις κρουαζιέρες που πραγματοποιούνται τακτικά στην περιοχή από αρκετές εταιρείες κρουαζιέρας.
ΣTO ΔIAΔIKTYO
Αλάνια: www.kulturturizm.gov.tr, www.saraybeach.com (ξενοδοχείο Saray Beach Hotel, στην παραλία της Κλεοπάτρας)
Λίβανος: www.lebanon-tourism.gov.lb (Λιβανέζικος Οργανισμός Τουρισμού)
Χάιφα: www.tour-haifa.co.il, www.issta.co.il, www.ganbahai.org.il
Αλεξάνδρεια: www.sofitel.com (ξενοδοχείο Cecil)Κείμενο: Μαρία Αθανασίου
kathimerini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου