Έχει χαθεί εντελώς η μπάλα-Πλήρης κυβερνητική αποσύνθεση

Tην μπάλα φαίνεται να έχει χάσει πλήρως ο πρωθυπουρ­γός, του οποίου η προφα­νής και πρωτοφανής αδυνα­μία να ελέγξει τις άγριες κόντρες των υπουργών του, αλλά και την πορεία της κυβέρνησης, έχει αναζωπυρώσει την ανησυχία για την προοπτική της χώρας. Κι ενώ επανέρχονται τα δημο­σιεύματα στον
διεθνή Τύπο περί ενδε­χόμενης χρεοκοπίας της χώρας εντός του 2011, το πολιτικό προσωπικό της κυβέρνησης αλληλοσφάζεται για την πολιτική του επιβίωση και ο διχασμός μεταξύ των θιασωτών των κυβερνήσε­ων συνεργασίας και της συνέχισης του κυβερνητικού Γολγοθά γίνεται όλο και πιο βαθύς.
Οι παπανδρεϊκοί υπουργοί μοιά­ζει να έχουν συσπειρωθεί πίσω από τη γραμμή «νυν υπέρ πάντων η εξά­ντληση της τετραετίας», ενώ όσοι φλερτάρουν με την… «επόμενη μέ­ρα» αλλά και τον Ευάγγελο Βενιζέλο τα δίνουν όλα προκειμένου να πάμε σε εκλογές και σε κυβέρνηση συνερ­γασίας με τη Ν.Δ.

Λήξαν επεισόδιο
Ο Γιώργος Παπανδρέου εμφανώς ενοχλημένος φρόντισε με τρόπο – παρουσία του μισού του Υπουργικού Συμβουλίου στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου – να δείξει αντίδρασή του για τις δημόσιες τοποθετήσεις υπουργών στην προοπτική συγκυβέρνησης με τη Ν.Δ., σημειώνοντας ότι το θέμα θεωρείται λήξαν μετά την υπονόμευση της πρότασής του στις αρχές του καλοκαι­ριού. Αυτό που εντυπωσιάζει είναι το γεγονός ότι ο πρωθυ­πουργός, που πιέζεται από τα εσωτερικά συστήματα της κυ­βέρνησης, δεν ξεκαθαρίζει μια και καλή τις προθέσεις του, αφή­νοντας την πολιτική επικαιρότητα να διαμορφώνεται από τις προσω­πικές στρατηγικές των υπουργών του. Η στάση αυτή του πρωθυπουρ­γού εκλαμβάνεται ως πρωτοφανή αδυναμία διεύθυνσης της κυβέρνη­σης.
Ωστόσο συνεργάτες του επιση­μαίνουν ότι ο Παπανδρέου δεν αντι­λαμβάνεται τον ρόλο του ως παιδονόμου, ούτε ως τιμωρού, και φροντίζει την να περιβάλλει με όσο το δυνατόν με­γαλύτερη δημοκρατικότητα τα θεσμι­κά του καθήκοντα, χωρίς να φιμώνει τις απόψεις εντός της κυβέρνησης. Ακόμα και τις αντιπαραθέσεις τις θεω­ρεί πλούτο, αν και η τελευταία σφοδρή σύγκρουση Ρέππα - Ραγκούση μοιάζει να δοκίμασε τις αντοχές του συστή­ματος Μαξίμου. Πληροφορίες αναφέ­ρουν ότι έγιναν αυστηρές συστάσεις και στις δύο πλευρές να εγκαταλεί­ψουν την αντιπαράθεση πριν υπάρξει κάποιο θύμα, ενώ είναι σαφές ότι ο ίδι­ος ο πρωθυπουργός εγκρίνει τις κινή­σεις Ραγκούση, δικαιώνοντάς τον έστω και δειλά στην αντιπαράθεση με τον υπουργό Εσωτερικών. Η τοποθέτηση Μόσιαλου ότι την απελευθέρωση των ταξί θα διεκπεραιώσει ο νυν υπουρ­γός Υποδομών θεωρείται ως αποδοχή των χειρισμών του, οι οποίες άλλωστε τυγχάνουν και της εγκρίσεως του πρωθυπουργού. Και το θέμα μπορεί να μην είχε προκαλέσει τέτοια ρίγη ανησυχί­ας στους ΠΑΣΟΚους αν δεν είχε προ­ηγηθεί η εγκατάλειψη του κυβερνη­τικού σκάφους από τον… βοηθό αρχικαπετάνιου Χάρη Παμπούκη, ο οποίος τα βρόντηξε με αφορμή τον κατακερ­ματισμό του υπουργείου Ναυτιλίας, το οποίο ο ίδιος «κατασπάραξε» στον πρώτο σχηματισμό της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ το 2009, χωρίς να υπολογίσει ότι κάποια στιγμή θα κληθεί να χειριστεί τα θέματα υπό το άγρυπνο βλέμμα του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και του Χρήστου Παπουτσή, που συνέχιζαν με τη δράση τους να του θυμίζουν ότι οι ίδιοι είναι εκλεγμένοι και αυτός μπορεί να έχει επαγγελματικές και επιστημονικές επι­τυχίες, αλλά δεν έχει θέση στο βάθρο των πρωτοκλασάτων.
Ασφυκτιούσε
Οι κακές γλώσσες επιμένουν ότι ο ανήσυχος Χάρης, ασφυκτιώντας από την πολιτική πίεση, έψαχνε αφορμή για να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια από την κυβέρνηση, αφού από φιλόδο­ξος συντονιστής - υπερυπουργός του Υπουργικού Συμβουλίου βρέθηκε βο­ηθός του Χρυσοχοΐδη. Ο πρωθυπουρ­γός από την πλευρά του, παρότι δεν κρύβει τα φιλικά του αισθήματα προς τον άλλοτε στενό του συνεργάτη, μοιάζει να είναι συνεπής με την τακτική του ασανσέρ στο στενό του περιβάλλον.
Παμπούκης, Δρούτσας και Μπιρμπίλη βρίσκονται τώρα στα υπόγεια. Ο Ραγκούσης μοιάζει να ασφυκτιά στην επι­φάνεια, ενώ στα ρετιρέ παραμένουν μόνο η Ρεγγίνα Βάρτζελη και ο κάπο­τε απομονωμένος Σταύρος Λαμπρινίδης, αν και πιο σταθερή αξία μοιάζει να είναι ο Παύλος Γερουλάνος, ενδε­χομένως επειδή δεν έχει πολιτικές φι­λοδοξίες και φροντίζει να μην εκθέτει τον πρωθυπουργό με αντιπαραθέσεις, ίντριγκες και δολοπλοκίες μένοντας προστατευμένος στο υπουργείο Πολιτι­σμού και Τουρισμού.
Την εικόνα διάλυσης που δίνει το μεταρρυθμιστικό ξεφούσκωμα   της κυβέρνησης και η πλήρης αποτυχία εφαρμογής του μνημονίου ήρθαν να ενισχύσουν και η ομοβροντία δηλώσε­ων το Σαββατοκύριακο από Λοβέρδο, Ρέππα και Μ. Παπαϊωάννου περί της ανάγκης συγκρότησης κυβερνήσεων συνεργασίας με τη Ν.Δ. και τα επίμονα και συνεχή φλερτ συναίνεσης του Ευάγγελου Βενιζέλου με την αξιωματική αντιπολίτευση. Ο πρωθυπουργός με καθυστέρηση τριών ημέρων και ενώ τα σενάρια εκλογών φούντωναν έσπευσε να διαψεύσει το ενδεχόμενο, αλλά η ζημιά στην εικόνα της κυβέρνησης είχε ήδη γίνει. Είναι φανερό ότι ο ι εκκλήσεις των ίδιων των υπουργών για συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ. αποδεικνύει ότι η κυ­βέρνηση έχει ξεμείνει από δυνάμεις και μοιραία και άβουλη οδεύει με τα μούτρα στον γκρεμό. Συνεργάτες του πρωθυπουργού αντιμετωπίζουν με με­γάλη καχυποψία τα σενάρια συγκυβέρνησης πριν ή μετά τις εκλογές και εκτιμούν ότι όσοι κόπτονται για την πολιτική διάσωση του ΠΑΣΟΚ ουσι­αστικά σκέφτονται μόνο το προσωπικό τους πολιτικό μέλλον, αφού η πολιτική επιβίωση του κυβερνώντος κόμματος, λένε, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη σωτηρία της χώρας. Ο πρωθυπουρ­γός χρειάζεται πολιτικό χρόνο, ελπίζο­ντας σε μια ανάκαμψη της εικόνας και της δημοτικότητάς του, αν η χώρα ξε­φύγει από την κρίση χρεοκοπίας και εισέλθει σε ρυθμούς ανασυ­γκρότησης. Μέσα στο ΠΑΣΟΚ πολλοί είναι αυτοί που παρακολουθούν με ιδιαίτερη προ­σοχή τις κινήσεις του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Ευάγγελου Βε­νιζέλου, ο οποίος μοιάζει να βρίσκεται σε αμηχανία στρατηγικής, αφού απο­δεχόμενος τη θέση του υπουργού Οι­κονομικών είχε επενδύσει πολιτικά σε μια βραχεία παραμονή του στο υπουρ­γείο και σε φθινοπωρινή προσφυγή της χώρας σε εκλογές. Βλέποντας το σενάριο αυτό να απομακρύνεται, κυ­ρίως λόγω της σφοδρής πίεσης των δανειστών μας, συνειδητοποιεί ότι η φθορά στο πολιτικό του προφίλ είναι ραγδαία και ακολουθεί στην πτώση τον πρωθυπουργό.

«Κόλπο»... συναίνεσης
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται, σύμ­φωνα με πολλούς, και η εμμονή του στη συναίνεση με τη Ν.Δ., την ώρα που οι επιθέσεις εναντίον του από την αξιωματική αντιπολίτευση εντείνονται. Το σχέδιο, σύμφωνα με κυβερνητικά στελέχη, είναι απλό: η εμμονή του οικονο­μικού επιτελείου σε συναίνεση στις βασικές πολιτικές με τον Αντώνη Σαμαρά βολεύει σύσσωμο το ΠΑΣΟΚ, αφού αν ο αρχηγός της Ν.Δ. αντιδρά και διαφωνεί θα εμφανίζεται ότι δυναμιτίζει την προ­σπάθεια διάσωσης της χώρας, ενώ όσο και όταν συμφωνεί αυτόματα θα «κο­νταίνει» πολιτικά ως συνυπεύθυνος για τη σκληρή και αντιδημοφιλή πολιτική της κυβέρνησης. Ο στόχος των κυβερ­νώντων δεν είναι τόσο να πείσουν τον Σαμαρά να συναινέσει, όσο να αποδεί­ξουν ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύ­ση και ο ίδιος θα ακολουθήσει την ίδια πολιτική, ουσιαστικά δηλαδή να τον το­ποθετήσουν στο ίδιο κυβερνητικό κά­δρο, με αποτέλεσμα να μην ξεφύγει πολύ στις δημοσκοπήσεις των επόμε­νων μηνών. Στη Ν.Δ. αντιλαμβάνονται ότι οι επιθέσεις φιλίας μόνο αθώες δεν είναι, γι’ αυτό και επιχειρούν έστω και σπασμωδικά να αντιδράσουν θέτοντας διαχωριστικές γραμμές και απορρίπτο­ντας την όποια συναίνεση στην οικονο­μική πολιτική.
Δημοψηφίσματα, επανίδρυση και άλλα...
Και ενώ όλα τα σενάρια προ­σφυγής στις κάλπες είναι ανοι­χτά, ο πρωθυπουργός επιχειρεί για μια ακόμα φορά φυγή προς τα εμπρός με αφορμή την Πα­νελλαδική Συνδιάσκεψη του Σαββάτου και την εμφάνισή του στη ΔΕΘ. Στην ομιλία του στη Συνδιάσκεψη αναμένεται να βγει από τα αριστερά στους δια­φωνούντες, τονίζοντας τις προ­σπάθειες που πρέπει να γίνουν για τη σωτηρία της χώρας και τις μέχρι τώρα κινήσεις του και προβάλλοντας ιδιαίτερα το με­ταρρυθμιστικό του πρόγραμμα.
Αναμένεται να εμείνει ιδιαί­τερα στη σοσιαλιστική φυσιο­γνωμία του ΠΑΣΟΚ, λέγοντας ότι ο ίδιος από την πρώτη στιγμή της κρίσης έθεσε προοδευτικές προτάσεις εξόδου απ’ αυτήν, αλλά η νεοφιλελεύθερη πλειο­ψηφία στην Ευρώπη τις απέρρι­ψε. Ο Παπανδρέου θα επιχειρή­σει να παραπέμψει ενστάσεις, αντιδράσεις ακόμα και σφοδρές επιθέσεις κατά της κυβερνη­τικής πολιτικής στο συνέδριο, το οποίο θα ζητήσει να διεξα­χθεί μέχρι το τέλος της άνοιξης, όπου εκεί θα αναλυθεί η ιδεο­λογική φυσιογνωμία του Κινή­ματος. Στο πλαίσιο της πολιτικής επανίδρυσης του ΠΑΣΟΚ, στην οποία θέλει να προχωρήσει ο Παπανδρέου, αναμένεται να απευθύνει προσωπικό κάλεσμα σε στελέχη που τα τελευταία χρόνια έχουν αποστασιοποιηθεί
από το κόμμα να επιστρέψουν. Κι αυτό ως ένα αντιστάθμισμα στην αθρόα διαφυγή στελεχών κάθε κλίμακας που έγινε τον τε­λευταίο χρόνο.

Εκλογικό σύστημα
Πολλοί είναι αυτοί που ανα­μένουν να ανακοινώσει όσα ακροθιγώς έθεσε στη συνεδρί­αση του Πολιτικού Συμβουλίου περί δημοψηφισμάτων από το βήμα του Εθνικού Συμβουλίου. Ο Παπανδρέου θα ήθελε, αν οι συνθήκες και οι θεσμικές δυνα­τότητες το επιτρέπουν, να διε­νεργηθεί δημοψήφισμα εντός του Νοεμβρίου με στόχο την πλήρη μεταρρύθμιση του πολι­τικού συστήματος, όπου οι πολί­τες θα κληθούν να απαντήσουν σε μια σειρά ερωτημάτων, όπως η δραστική μείωση του αριθμού των βουλευτών, η εφαρμογή θητειών στα εκλεγμένα όργανα, η εφαρμογή γερμανικού μοντέ­λου στο εκλογικό σύστημα με τη δημιουργία λίστας περιφέρειας και την κατάτμηση των εκλογι­κών περιφερειών στα μέτρα των δήμων, το ασυμβίβαστο μεταξύ βουλευτικής και υπουργικής ιδι­ότητας, οι αρμοδιότητες και ο τρόπος εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, η θέσπιση συνταγματικού δικαστηρίου και άλλα, που οι αναγνώστες του «Π» έχουν αναλυτικά διαβάσει σε δημοσίευμα στις αρχές καλο­καιριού.
pontiki