Την Πρωταπριλιά του 1974, ο Τζον Λένον και ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ φωτογραφίζονται μαζί για τελευταία φορά. Και για τελευταία φορά θα παίξουν μαζί. Αυτή είναι ιστορία του «χαμένου Σαββατοκύριακου» του Τζον Λένον, όπως ο ίδιος το χαρακτήρισε αργότερα και έχοντας επιστρέψει στην αγκαλιά της Γιόκο Ονο.
Η αναφορά στην ταινία του Μπίλι Γουάιλντερ «Το χαμένο Σαββατοκύριακο», αν όχι εσκεμμένη, είναι τουλάχιστον εύστοχη καθώς είναι γεγονός ότι εκείνες τις μέρες ο Λένον έπινε πολύ. Κονιάκ κυρίως, και κοκαΐνη, παρέα με τον Ρίνγκο Σταρ, τον περιβόητο Κιθ Μουν, ντραμίστα των Who, και τον Χάρι Νίλσον, τραγουδιστή του «Everybody' s Talkin» (μουσική επένδυση της ταινίας «Ο καουμπόι του μεσονυκτίου»).
Μια παρένθεση οπότε ή έστω ένα ακούσιο ξεστράτισμα, όμως το «Χαμένο Σαββατοκύριακο» επιφύλασσε στον Λένον και αρκετές θετικές εκπλήξεις όπως τις επιτυχίες του «Mind games» και του «Wall and Bridges» (το πρώτο άλμπουμ του που επέστρεψε στην κορυφή των αμερικανικών charts), καθώς και την επανασύνδεσή του με τον γιο του Τζούλιαν που την εποχή εκείνη ήταν δέκα χρονών και ο Λένον είχε να τον δει από τότε που ήταν τεσσάρων. Ηταν επίσης μια περίοδος καλλιτεχνικής γονιμότητας κατά τη διάρκεια της οποίας ο Λένον κατάφερε να είναι παραγωγός του δίσκου του Χάρι Νίλσον «Pussycats», να γράψει τις εκτελέσεις κλασικών τραγουδιών, όπως το «Stand by me» και να συνεργαστεί με τον Ντέιβιντ Μπάουι για το άλμπουμ «Young Americans», με το τραγούδι «Fame», νούμερο ένα στα charts και αυτό. Το «χαμένο Σαββατοκύριακο» όμως, πάνω από όλα υπήρξε η τελευταία φορά που το ζευγάρι Λένον - ΜακΚάρτνεϊ βρέθηκε ξανά ενωμένο.
Είναι Πέμπτη 28 Μαρτίου 1974 και στα Μπέρμπανκ Στούντιος του Λος Αντζελες αρχίζουν οι ηχογραφήσεις του άλμπουμ του Χάρι Νίλσον. Εκτός από τον Λένον, παρόντες είναι ο μεγάλος Στίβι Γουόντερ, η Μέι Πανγκ, ο Μπόμπι Κιζ και ο Εντ Φρίμαν. Ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ βρίσκεται στο Λος Αντζελες για τις πρόβες της τουρνέ της καινούργιας του μπάντας, των Wings, αλλά στις εφημερίδες υπονοείται πως το Λος Αντζελες δεν επιλέχτηκε τυχαία καθώς όλοι γνωρίζουν ότι και ο Τζον Λένον βρίσκεται στην Καλιφόρνια. Και η συνάντηση, αναμενόμενη από την ημέρα του τέλους των Μπιτλς, πράγματι γίνεται.
Ο Πολ και η Λίντα χτυπάνε την πόρτα των Μπέρμπανκ Στούντιος. «Υπήρξε μια μεγάλη παγωμάρα στο δωμάτιο όταν μπήκε ο ΜακΚάρτνεϊ» - γράφει ο Κρίστοφερ Σάνφορντ στη βιογραφία «McCartney» - όλοι παρέμειναν σιωπηλοί ώσπου ο Λένον είπε «ο ταλαντούχος Πολ ΜακΚάρτνεϊ, υποθέτω», για να απαντήσει αυτός «Ο κύριος Γιάσπερ Λένον, πιστεύω» (αναφορά σε μια παλιά τηλεοπτική στιγμή των Μπιτλς). Ο ΜακΚάρτνεϊ άπλωσε το χέρι του, ο Λένον το έσφιξε και το κλίμα ήταν ευχάριστο, αλλά συγκρατημένο, εγκάρδιο αλλά όχι ιδιαίτερα ζεστό, τουλάχιστον στην αρχή».
Στο τέλος της ημέρας, ο Τζον προσκαλεί τον Πολ και τη Λίντα να βρεθούν ξανά την Κυριακή για ακόμη ένα jam session (συνεύρεση μουσικού αυτοσχεδιασμού), αυτή τη φορά στη βίλα της Σάντα Μόνικα που είχε νοικιάσει με τη Μέι Πανγκ και στην οποία είχαν κατά καιρούς μείνει ο ιδρυτής της MGM (Metro - Goldwyn - Mayer Studios) Λούις Μάγιερ, ο ηθοποιός Πίτερ Λόφορντ με τη σύζυγο Πατρίσια Κένεντι και ο JFK με την Μέριλιν Μονρόε.
Κυριακή απόγευμα, 31 Μαρτίου, ο Πολ και η Λίντα εμφανίζονται στη Σάντα Μόνικα. Ο Τζον είχε κανονίσει να μεταφερθούν όλα τα όργανα από το στούντιο στην παραλία της βίλας και αμέσως αρχίζει ένας μεγάλος αυτοσχεδιασμός. Ο Τζον τραγουδάει και παίζει κιθάρα, ο ΜακΚάρτνεϊ κάθεται στα ντραμς του Ρίνγκο και δοκιμάζει - όπως τους παλιούς καλούς καιρούς - να διασταυρώσει τη φωνή του με αυτήν του Λένον.
Ψάχνουν ένα τραγούδι που να το ξέρουν όλοι. Υστερα από πολλούς ενδοιασμούς ο Πολ προτείνει το «Little Bitty Pretty One», μια επιτυχία του 1957, αλλά ο Λένον δεν ενθουσιάζεται. Τελικά αρχίζουν να παίζουν τη «Lucile» του Λιτλ Ρίτσαρντ καθώς η αυτοσχέδια μπάντα προσπαθεί ακόμη να βρει τον ρυθμό της. Μετά αρχίζουν το «Midnight» των Shadows αλλά ο Λένον σύντομα βαριέται. «Αντε, ας κάνουμε κάτι! Κάντε με να συγχρονιστώ, δώστε μου ένα μι ή τουλάχιστον λίγη κόκα...».
Μεταξύ της μίας απόπειρας και της άλλης να παίξουν μια αξιοπρεπή εκτέλεση του «Stand by me» και των παραπόνων του Τζον προς τους ηχολήπτες οι οποίοι αδυνατούν να του στείλουν έναν ισορροπημένο ήχο στα ακουστικά, η βραδιά περνάει νευρικά. Ο Πολ και η Λίντα γυρίζουν στο ξενοδοχείο για να κοιμηθούν αλλά την επομένη, αργά το πρωί, θα επιστρέψουν στη βίλα. Σύμφωνα με όσα περιγράφει ο Κιθ Μπάντμαν στο βιβλίο «Οι Μπιτλς μετά τον χωρισμό», ενώ ο Λένον ακόμη κοιμάται, ο ΜακΚάρτνεϊ κάθεται στο πιάνο και παίζει τραγούδια των Μπιτλς συνοδευόμενος από τον Ρίνγκο Σταρ και τον Χάρι Νίλσον. Γύρω στις τρεις το απόγευμα ο Τζον ενώνεται μαζί τους ενώ η μπάντα συνεχίζει να παίζει. Το βράδυ τούς βρίσκει όλους μαζί γύρω από την πισίνα να κουβεντιάζουν, πιο χαλαροί σε σχέση με τις προηγούμενες βραδιές.
Και είναι αυτή η στιγμή που ο Ντούγκαλ Μπάτλερ, βοηθός του Κιθ Μουν, τραβάει τη φωτογραφία των δύο άσπονδων φίλων. Το «Χαμένο Σαββατοκύριακο» ήταν τελικά ένα πρώτο, αμήχανο βήμα προς τη συμφιλίωση, το οποίο παρέμεινε και το μοναδικό. Ο Τζον θα αφήσει την Καλιφόρνια για να γυρίσει στη Γιόκο, ο Πολ θα συνεχίσει τη ζαχαρένια του καριέρα ως σολίστας. Τέλος του ονείρου μιας πιθανής επανασύνδεσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου