Ωστόσο, άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι το πράσινο χρώμα δεν είναι πιο συνηθισμένο όταν έχει κανείς βακτηριακή λοίμωξη στο ανώτερο αναπνευστικό απ΄ ό,τι όταν έχει ιογενή λοίμωξη- και τα αντιβιοτικά, ως γνωστόν, δεν κάνουν τίποτα στους ιούς.
Το εύρημα δεν είναι καινούργιο. Από το 1984 η μία μελέτη μετά την άλλη δείχνουν ότι με ή χωρίς αντιβιοτικά τα πράσινα ρινικά εκκρίματα υποχωρούν όταν το αίτιο που τα προκαλεί «κάνει τον κύκλο του».
Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (CDC) των ΗΠΑ, όταν ένας ιός μολύνει το ανώτερο αναπνευστικό σύστημα, ο οργανισμός παράγει διαυγή βλέννα για να βοηθήσει τον οργανισμό να τον εκδιώξει από τη μύτη και τα ιγμόρεια.
Έπειτα από περίπου τρεις ημέρες, τα ανοσοποιητικά κύτταρα του σώματος επιτίθενται στη βλέννα και στους ιούς, αλλάζοντας το χρώμα της σε λευκό ή κίτρινο. Επειδή όμως στη μύτη υπάρχουν βακτήρια, «καθώς αυτά αναπτύσσονται μπορεί να βρεθούν στη βλέννα, οπότε αλλάζει το χρώμα σε πρασινωπό - και αυτό είναι μια φυσιολογική διεργασία», αναφέρουν.
Η μόνη περίπτωση, ξεκαθαρίζουν, που χρειάζονται αντιβιοτικά φάρμακα σε κάποιον που έχει συνάχι είναι όταν πάσχει από βακτηριακή ιγμορίτιδα και όχι επειδή τα ρινικά εκκρίματά του είναι πράσινα.
Επιμέλεια: Ρούλα Τσουλέα
tanea
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου