Για πολλούς ο Σηκουάνας, ο ποταμός που διασχίζει το Παρίσι, είναι ένα
από τα πιο ρομαντικά σημεία του πλανήτη. Ωστόσο, για την γαλλική
αστυνομία ποταμών είναι ένας
"χώρος εργασίας", διασώζοντας ή ανασύροντας
ανθρώπους και ερευνώντας για στοιχεία εγκληματικών ενεργειών.
Η επίλεκτη ομάδα της αστυνομίας ποταμών (Brigade Fluviale) δρα εκεί για περισσότερα από 100 χρόνια.
Η ημερήσια βάρδια αρχίζει με κολύμπι 1.8 μιλίων στο ποτάμι, γύρω από το Ιλ ντε λα Σιτέ, όπου βρίσκεται η Παναγία των Παρισίων. "Είναι πολύ δύσκολα σήμερα", λέει ο Πασκάλ Ζακέν, την ώρα που αναδύεται από το κρύο, σκοτεινό νερό.
Είναι ειδικευμένος δύτης και χειρτιστής σκάφους, ο οποίος εργάζεται για την Φλουβιάλ 27 συναπτά έτη.
Το ένστικτο της επιβίωσης
Η υπηρεσία ξέρει τον Σηκουάνα περισσότερο από οποιονδήποτε, ιδιαιτέρως τις επικίνδυνες πλευρές του, οι οποίες μπορούν ξαφνικά να τραβήξουν έναν κολυμβητή στον πυθμένα ή να τον παρασύρουν μακριά τα ρεύματα.
Για τον κ. Ζακέν, το πρωινό του κολύμπι είναι ένας τρόπος να κατανοήσει τον ποταμό και να ανανεώσει την σχέση του μαζί του.
"Είναι σαν επικοινωνία με τον ποταμό, με αφήνει να είμαι μαζί του", επισημαίνει. "Οφείλεις να ασχολείσαι με τον ποταμό, επειδή δουλεύουμε με αυτόν και χρειάζεται να γνωρίζουμε πώς "αισθάνεται" σήμερα, προσθέτει. Είναι σαν μία γυναίκα. Πρέπει να την φροντίζεις, να την ταΐζεις, να την αγγίζεις. Πρέπει να ξέρουμε την σημερινή του διάθεση", προσθέτει.
Η εκλεκτή ομάδα είναι όλοι δύτες, κολυμβητές και χειριστές σκαφών, καθώς και ένοπλοι αξιωματικοί. Ο σημαντικότερος ρόλος τους είναι αυτό που ονομάζουν "παρέμβαση", να πηγαίνουν να βοηθούν κάποιον που έπεσε ή πήδηξε (ή είναι έτοιμος να πηδήξει) μέσα στο ποτάμι.
Εχουν ανακαλύψει ότι όταν οι άνθρωποι πέφτουν στο νερό, συχνά επικρατεί το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. "Είναι σαν αντανακλαστικό", λέει ο Ζακέν, ανακαλώντας στην μνήμη του την έκκληση βοήθειας μίας γυναίκας, την οποία εντόπισαν να κρατιέται από γέφυρα Alexandre III.
"Είχε μία κακή στιγμή στην ζωή της. Δεν γνωρίζω τον λόγο. Την στιγμή που ήταν στο νερό πιθανώς αντιλήφθηκε ότι ήταν μόνη μία κακή στιγμή, αλλά δεν μπορούσε να βγει χωρίς εμας". Δύο μέρες αργότερα λάβαμε μία ακόμη κλήση για την ίδια γέφυρα.
"Αυτό ήταν το περίεργο. Ενας τύπος κρατούσε ακριβώς το ίδιο κομμάτι σχοινιού στο νερό, στο ίδιο σημείο. Ηταν ένας 75χρονος". Σε αντίθεση με την γυναίκα που διέσωσαν, ο ηλικιωμένος δεν μπορούσε να σταματήσει να μιλά. "Ελεγε ένα σωρο πράγματα. Λυπόταν που είχε χασει την γυναίκα του πριν απο μία εβδομάδα, δεν μπορούσε να ζήσει χωρίς εκείνη, ήταν δύσκολο. Προσπάθησε να αυτοκτονήσει, αλλα δεν μπόρεσε. Ζήτησε συγγνώμη που μας ενόχλησε", προσθέτει ο Ζακέν.
Ερευνες για αποδείξεις εγκλημάτων
Ο Ερίκ Καλβέτ ανήκει στην βραδινή περιπολία, την ώρα της ημέρας που όλα τείνουν να συμβούν. Εκείνος και η ομάδα του ερευνούν τις όχθες του ποταμού, την ώρα που μία ομάδα ανθρώπων κάνουν πάρτι κοντά στην άκρη της όχθης.
"Το αλκοόλ είναι ένα πρόβλημα", λέει ο Καλβέτ, προτού τον διακόψει έαν τηλεφώνημα. Του ανέφεραν ότι μία γυναίκα έπεσε στον Σηκουάνα από το Ποντ ντε λα Κονκόρντ. Το ταχύπλοο φτάνει στην γέφυρα μέσα σε δευτερόλεπτα, ενώ ο δύτης ετοιμάζει τον εξοπλισμό του. Η υπόλοιπη ομάδα στέκεται στο σκάφος με φακούς, ελέγχοντας τους στύλους της γέφυρας για να δουν, εάν κάποιος κρατιέται από αυτούς.
Γρήγορα εντοπίζουν μία γυναίκα στην γέφυρα να παρηγορείται από ένα φίλο. Είναι ντυμένη για νυχτερινή έξοδο, αλλά δείχνει χλωμή και αλλόφρων. Ενας περαστικός την έπεισε να μην πέσει στο ποτάμη και τώρα είναι περικυκλωμένη από την αστυνομία. Ο Ερίκ και η ομάδα του μπορούν να αποχωρήσουν, γνωρίζοντας ότι είναι ασφαλής.
Ενα ακόμη σημαντικό κομμάτι του επαγγέλματός τους είναι η ανακάλυψη αποδείξεων εγκληματικών ενεργειών, τα οποία μπορεί να είναι από όπλα μέχρι χρυσό. Ο Ζακέν είναι περήφανος για μία περίπτωση συμμορίας που είχε κρατήσει έναν άνδρα όμηρο, τον βασάνισαν και τον σκότωσαν. Ο αρχηγός της συμμορίας πέταξε το ρολόι του θύματος, μία απομίμηση Ρόλεξ, στο νερό, και όταν συνελήφθη ο γκάνγκστερ το ρολόι ήταν η ατράνταχτη απόδειξη.
Ηταν πολύ δύσκολο να βρεθεί καθώς η ορατότητα στο νερό ήταν μηδενική. Ηταν στο κέντρο του νερού και οι δύτες είχαν να αντιμετωπίσουν το τσουχτερό κρύο για να κάνουν την έρευνα στον πάτο του ποταμού.
"Εγινε χειμώνα το περιστατικό και η στάθμη του νερού ήταν πραγματικά υψηλή και ήταν αδύνατο να βρεθεί το αντικείμενο. Αλλα συνεχίσαμε να ψάχνουμε και τελικά το βρήκαμε", δηλώνει ο Ζακέν.
Μία άλλη φορά κλήθηκαν να βρούν ένα όπλο, με το οποίο είχε χτυπηθεί το θύμα μιας επίθεσης. "Βρήκαμε το όπλο δύο ημέρες μετά, το οποίο είχε ίχνη δέρματος πάνω στη σκανδάλη. Επομένως ήταν αποδεικτικό στοιχείο", εξηγεί ο Ζακέν.
"Δεν σου αρέσει πάντα αυτό που βρίσκεις, αλλά ξέρεις ότι αυτό είναι το τέλος μιας ιστορίας. Αυτός ο τύπος θα οδηγηθεί στην φυλακή για πολλά χρόνια. Είναι καλό να βάζεις ένα τέλος και να δίνεις την απάντηση σε ένα μυστήριο", καταλήγει.
Η ημερήσια βάρδια αρχίζει με κολύμπι 1.8 μιλίων στο ποτάμι, γύρω από το Ιλ ντε λα Σιτέ, όπου βρίσκεται η Παναγία των Παρισίων. "Είναι πολύ δύσκολα σήμερα", λέει ο Πασκάλ Ζακέν, την ώρα που αναδύεται από το κρύο, σκοτεινό νερό.
Είναι ειδικευμένος δύτης και χειρτιστής σκάφους, ο οποίος εργάζεται για την Φλουβιάλ 27 συναπτά έτη.
Το ένστικτο της επιβίωσης
Η υπηρεσία ξέρει τον Σηκουάνα περισσότερο από οποιονδήποτε, ιδιαιτέρως τις επικίνδυνες πλευρές του, οι οποίες μπορούν ξαφνικά να τραβήξουν έναν κολυμβητή στον πυθμένα ή να τον παρασύρουν μακριά τα ρεύματα.
Για τον κ. Ζακέν, το πρωινό του κολύμπι είναι ένας τρόπος να κατανοήσει τον ποταμό και να ανανεώσει την σχέση του μαζί του.
"Είναι σαν επικοινωνία με τον ποταμό, με αφήνει να είμαι μαζί του", επισημαίνει. "Οφείλεις να ασχολείσαι με τον ποταμό, επειδή δουλεύουμε με αυτόν και χρειάζεται να γνωρίζουμε πώς "αισθάνεται" σήμερα, προσθέτει. Είναι σαν μία γυναίκα. Πρέπει να την φροντίζεις, να την ταΐζεις, να την αγγίζεις. Πρέπει να ξέρουμε την σημερινή του διάθεση", προσθέτει.
Η εκλεκτή ομάδα είναι όλοι δύτες, κολυμβητές και χειριστές σκαφών, καθώς και ένοπλοι αξιωματικοί. Ο σημαντικότερος ρόλος τους είναι αυτό που ονομάζουν "παρέμβαση", να πηγαίνουν να βοηθούν κάποιον που έπεσε ή πήδηξε (ή είναι έτοιμος να πηδήξει) μέσα στο ποτάμι.
Εχουν ανακαλύψει ότι όταν οι άνθρωποι πέφτουν στο νερό, συχνά επικρατεί το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. "Είναι σαν αντανακλαστικό", λέει ο Ζακέν, ανακαλώντας στην μνήμη του την έκκληση βοήθειας μίας γυναίκας, την οποία εντόπισαν να κρατιέται από γέφυρα Alexandre III.
"Είχε μία κακή στιγμή στην ζωή της. Δεν γνωρίζω τον λόγο. Την στιγμή που ήταν στο νερό πιθανώς αντιλήφθηκε ότι ήταν μόνη μία κακή στιγμή, αλλά δεν μπορούσε να βγει χωρίς εμας". Δύο μέρες αργότερα λάβαμε μία ακόμη κλήση για την ίδια γέφυρα.
"Αυτό ήταν το περίεργο. Ενας τύπος κρατούσε ακριβώς το ίδιο κομμάτι σχοινιού στο νερό, στο ίδιο σημείο. Ηταν ένας 75χρονος". Σε αντίθεση με την γυναίκα που διέσωσαν, ο ηλικιωμένος δεν μπορούσε να σταματήσει να μιλά. "Ελεγε ένα σωρο πράγματα. Λυπόταν που είχε χασει την γυναίκα του πριν απο μία εβδομάδα, δεν μπορούσε να ζήσει χωρίς εκείνη, ήταν δύσκολο. Προσπάθησε να αυτοκτονήσει, αλλα δεν μπόρεσε. Ζήτησε συγγνώμη που μας ενόχλησε", προσθέτει ο Ζακέν.
Ερευνες για αποδείξεις εγκλημάτων
Ο Ερίκ Καλβέτ ανήκει στην βραδινή περιπολία, την ώρα της ημέρας που όλα τείνουν να συμβούν. Εκείνος και η ομάδα του ερευνούν τις όχθες του ποταμού, την ώρα που μία ομάδα ανθρώπων κάνουν πάρτι κοντά στην άκρη της όχθης.
"Το αλκοόλ είναι ένα πρόβλημα", λέει ο Καλβέτ, προτού τον διακόψει έαν τηλεφώνημα. Του ανέφεραν ότι μία γυναίκα έπεσε στον Σηκουάνα από το Ποντ ντε λα Κονκόρντ. Το ταχύπλοο φτάνει στην γέφυρα μέσα σε δευτερόλεπτα, ενώ ο δύτης ετοιμάζει τον εξοπλισμό του. Η υπόλοιπη ομάδα στέκεται στο σκάφος με φακούς, ελέγχοντας τους στύλους της γέφυρας για να δουν, εάν κάποιος κρατιέται από αυτούς.
Γρήγορα εντοπίζουν μία γυναίκα στην γέφυρα να παρηγορείται από ένα φίλο. Είναι ντυμένη για νυχτερινή έξοδο, αλλά δείχνει χλωμή και αλλόφρων. Ενας περαστικός την έπεισε να μην πέσει στο ποτάμη και τώρα είναι περικυκλωμένη από την αστυνομία. Ο Ερίκ και η ομάδα του μπορούν να αποχωρήσουν, γνωρίζοντας ότι είναι ασφαλής.
Ενα ακόμη σημαντικό κομμάτι του επαγγέλματός τους είναι η ανακάλυψη αποδείξεων εγκληματικών ενεργειών, τα οποία μπορεί να είναι από όπλα μέχρι χρυσό. Ο Ζακέν είναι περήφανος για μία περίπτωση συμμορίας που είχε κρατήσει έναν άνδρα όμηρο, τον βασάνισαν και τον σκότωσαν. Ο αρχηγός της συμμορίας πέταξε το ρολόι του θύματος, μία απομίμηση Ρόλεξ, στο νερό, και όταν συνελήφθη ο γκάνγκστερ το ρολόι ήταν η ατράνταχτη απόδειξη.
Ηταν πολύ δύσκολο να βρεθεί καθώς η ορατότητα στο νερό ήταν μηδενική. Ηταν στο κέντρο του νερού και οι δύτες είχαν να αντιμετωπίσουν το τσουχτερό κρύο για να κάνουν την έρευνα στον πάτο του ποταμού.
"Εγινε χειμώνα το περιστατικό και η στάθμη του νερού ήταν πραγματικά υψηλή και ήταν αδύνατο να βρεθεί το αντικείμενο. Αλλα συνεχίσαμε να ψάχνουμε και τελικά το βρήκαμε", δηλώνει ο Ζακέν.
Μία άλλη φορά κλήθηκαν να βρούν ένα όπλο, με το οποίο είχε χτυπηθεί το θύμα μιας επίθεσης. "Βρήκαμε το όπλο δύο ημέρες μετά, το οποίο είχε ίχνη δέρματος πάνω στη σκανδάλη. Επομένως ήταν αποδεικτικό στοιχείο", εξηγεί ο Ζακέν.
"Δεν σου αρέσει πάντα αυτό που βρίσκεις, αλλά ξέρεις ότι αυτό είναι το τέλος μιας ιστορίας. Αυτός ο τύπος θα οδηγηθεί στην φυλακή για πολλά χρόνια. Είναι καλό να βάζεις ένα τέλος και να δίνεις την απάντηση σε ένα μυστήριο", καταλήγει.
Πηγή: BBC
ethnos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου